Ergoterapi hakkında bilgiler paylaşan Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Doç. Dr. M. Şükrü Paksu, “Ergoterapi, anlamlı ve amaçlı aktivitelerle …
Ergoterapi hakkında bilgiler paylaşan Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Doç. Dr. M. Şükrü Paksu, “Ergoterapi, anlamlı ve amaçlı aktivitelerle sağlığı geliştirmeyi ve yaşam kalitesini artırmayı hedefleyen kişi merkezli bir sağlık mesleğidir. Ergoterapistler, sağlığın iyileştirilmesi konusunda hem sağlıklı hem de sağlık sorunu olan kişilerle çalışırlar” dedi.
Ergoterapinin, kişilerin günlük yaşam ve sosyal aktivitelere bağımsız olarak en yüksek düzeyde katılımlarını sağlayıp, bireylerin toplumla uyumlarını artırmayı amaçladığını belirten VM Medical Park Samsun Hastanesi’nden Doç. Dr. M. Şükrü Paksu, “Ergoterapide bireylerin fiziksel, duyusal, bilişsel ve sosyal becerilerini geliştirmek; kişilerin istek ve ihtiyaçlarını karşılamalarına, görev ve sorumluluklarını yerine getirmelerine engel olan aktivite veya çevreyi kişi yararına düzenlemek olmak üzere iki temel yöntem bulunmaktadır” diye konuştu.
Pediatrik ergoterapi
Pediatrik ergoterapiyi, ergoterapinin çocukluk çağına özel ilgi ve çalışma alanları olarak tanımlayan Doç. Dr. Paksu, “Pediatrik ergoterapi uygulamaları; çocukların öz bakım, oyun, eğitim ve diğer aktiviteleri için gerekli becerileri geliştirerek onların toplumsal rolünü tam ve bağımsız olarak yerine getirmesini hedefler. Pediatrik ergoterapistler, çocuklarda normal gelişimi engelleyebilecek duyusal, algısal, motor, bilişsel, psikolojik ve sosyal faktörleri objektif testler ile değerlendirir ve elde ettikleri sonuçlara göre çocuk özelinde müdahale programları oluştururlar” ifadelerini kullandı.
Hem sağlıklı hem de sağlık sorunu olan çocuklarla çalışılır
Pediatrik ergoterapistlerin, hem sağlıklı hem de sağlık sorunu olan çocuklarla çalıştıklarını ifade eden Doç. Dr. Paksu, çalışma alanlarını şu şekilde sıraladı:
“Sağlıklı çocuklar, gelişimsel gecikmeler, dikkat eksikliği, hiperaktivite, duyu bütünleme bozukluğu, denge ve koordinasyon bozuklukları, sakarlık, serebral palsi, otizm, genetik bozukluklar (Down sendromu), öğrenme güçlüğü (disleksi, disgrafi, dispraksi), yeme bozuklukları, uyku bozuklukları, davranış bozuklukları, ince ve kaba motor fonksiyon bozuklukları, psikososyal bozukluk.”
